ILVERMORNY

          การก่อตั้งโรงเรียนอิลเวอร์มอร์นี

​

          โรงเรียนแห่งนี้เริ่มต้นจากโฮมสคูลเล็กๆที่ประกอบไปด้วยอิโซลต์ เซเออร์ เจมส์ สจ๊วต เว็บสเตอร์ บุธและแชดวิก บุธ

 

          สัญลักษณ์ของบ้านทั้งสี่เกิดจากการที่อิโซลต์เล่าเรื่องเกี่ยวกับฮอกวอตส์ให้เว็บสเตอร์และแชดวิกฟัง เด็กทั้งสองอยากจะเข้าโรงเรียนมาก และถามบ่อยๆว่าทำไมทุกคนถึงไม่กลับไปที่ไอร์แลนด์เพื่อจะได้รอรับจดหมายเชิญของโรงเรียน ไอโซลต์ไม่อยากจะให้เด็กๆหวาดกลัวเรื่องราวในอดีตของเธอ แต่เธอสัญญากับพวกเขาว่าเมื่อเด็กๆอายุครบสิบเอ็ดปี เธอจะหาไม้กายสิทธิ์ให้พวกเขาด้วยวิธีใดวิธี และพวกเขาจะเริ่มก่อตั้งโรงเรียนสอนเวทมนตร์ขึ้นที่กระท่อมหลังนี้
 

          ไอเดียนี้ทำให้แชดวิกและเว็บสเตอร์จินตนาการไปไกล ไอเดียของเด็กทั้งสองที่ว่าโรงเรียนเวทมนตร์ควรจะเป็นอย่างไรนั้นได้เค้าโครงมาจากฮอกวอตส์เกือบทั้งหมด ดังนั้นพวกเขาจึงยืนกรานว่าโรงเรียนควรมีสี่บ้าน ความคิดที่จะตั้งชื่อบ้านตามชื่อของพวกเขาซึ่งเป็นผู้ก่อตั้งนั้นถูกเก็บเข้ากรุอย่างรวดเร็ว เพราะเว็บสเตอร์รู้สึกว่าบ้านที่ชื่อ “เว็บสเตอร์ บูธ” นั้นไม่มีโอกาสจะชนะอะไรเลยสักอย่าง

 

          เพื่อแทนที่ไอเดียนี้ พวกเขาจึงเลือกสัตว์เวทมนตร์ที่พวกเขาชอบที่สุด แชดวิกซึ่งเป็นเด็กชายที่ฉลาดแต่มักจะเจ้าอารมณ์อยู่บ่อยๆ เขาเลือกธันเดอร์เบิร์ดที่สามารถสร้างพายุได้เมื่อบิน ส่วนเว็บสเตอร์ที่ช่างถกเถียงแต่จงรักภักดีอย่างแนวแน่นั้นเลือกแวมปัส ซึ่งเป็นสัตว์เวทที่คล้ายเสือดำ เป็นสัตว์ที่รวดเร็ว แข็งแรง และแทบจะฆ่าให้ตายไม่ได้ ส่วนอิโซลต์เลือกงูยักษ์มีเขาที่เธอยังคงแวะไปเยี่ยมเยียนและรู้สึกว่ามีความผูกพันกันอย่างแปลกๆ

          ตอนที่ถูกถามว่าสัตว์ที่ชอบที่สุดคืออะไร เจมส์ตอบไม่ได้ โนเมจเพียงคนเดียวของครอบครัวไม่สามารถที่จะเลือกสัตว์เวทที่คนอื่นๆเริ่มจะรู้จักดี ในที่สุดเจมส์ก็เลือกพัควัดจิ เพราะเรื่องเกี่ยวกับมันที่ภรรยาของเขาเล่าให้ฟังนั้นทำให้เขาหัวเราะทุกครั้ง
 

          และแล้วบ้านทั้งสี่ของอิลเวอร์มอร์นีก็ถูกสร้างขึ้น และระหว่างที่ผู้สร้างทั้งสี่ยังไม่รู้ อุปนิสัยหลายอย่างของพวกเขาก็ถูกซึมซับไปสู่บ้านที่พวกเขาตั้งชื่อกันขึ้นมาเล่นๆนี้

 

       เมื่อเว็บสเตอร์อายุครบสิบเอ็ดปี  อิโซลต์ได้มอบไม้กสยสิทธิ์ที่เธอกับเจมส์สร้างขึ้นให้กับเขา ชื่อเสียงของโรงเรียนโฮมสคูลเล็กๆของครอบครัวก็แพร่กระจายออกไป มีเด็กชายผู้มีพลังเวทย์สองคนจากเผ่าแวมพาโนคมาเข้าร่วมพร้อมกับแม่หนึ่งคนและลูกสาวสองคนจากแนร์ราแกนเซท ทุกคนสนใจที่จะเรียนรู้เทคนิคการทำไม้กายสิทธิ์เพื่อแลกเปลี่ยนกับการแบ่งปันความรู้เวทมนตร์ของพวกเขา ทุกคนได้รับไม้กายสิทธิ์จากการประดิษฐ์ของอิโซลต์และเจมส์  เธอกับเจมส์เรียนรู้ที่จะใช้แกนแบบอื่นๆอีกหลายอย่าง เช่นขนแวมปัส เอ็นหัวใจสนัลลีแกสเตอร์ และเขากวางแจ็คคาโลพ

​

          เมื่อถึงปี ค.ศ. 1634 โรงเรียนโฮมสคูลแห่งนี้ก็เติบใหญ่เกินความฝันที่พิสดารที่สุดของครอบครัวของอิโซลต์ บ้านขยายใหญ่ขึ้นในทุกปีที่ผ่านไป มีนักเรียนเดินทางมามากขึ้น และแม้ว่าโรงเรียนจะยังมีขนาดเล็ก แต่ก็มีเด็กๆมากพอที่จะทำให้ความฝันของเว็บสเตอร์ที่จะจัดงานแข่งขันระหว่างบ้านเป็นจริงขึ้นมาได้ อย่างไรก็ดี เนื่องจากชื่อเสียงของโรงเรียนยังไม่ขยายไปเกินกว่าเผ่าชนพื้นเมืองอเมริกันในท้องถิ่นและนักตั้งถิ่นฐานชาวยุโรป จึงยังไม่มีนักเรียนกินนอนที่นี่ คนที่ค้างคืนอยู่ที่อิลเวอร์เมอร์นีมีเพียงอิโซลต์ เจมส์ แชดวิก เว็บสเตอร์ และเด็กหญิงฝาแฝดที่อิโซลต์ได้ให้กำเนิด ซึ่งก็คือมาร์ธา ซึ่งตั้งชื่อตามแม่ที่เสียชีวิตไปแล้วของเจมส์ และริโอนัค ตั้งตามชื่อแม่ของอิโซลต์